Grad Longyearbyen, najsevernije naseljeno mesto na svetu, trenutno je prekriven tamom koja se spustila u novembru, a sunce će ponovno zasijati tek u februaru. Smešten nedaleko od Severnog pola, ovaj grad na arhipelagu Svalbard, fascinira svojim jedinstvenim načinom života.
Sa populacijom koja varira između 1.800 i 2.400 ljudi, Longyearbyen je najveće naselje i glavni grad ovog arhipelaga. Nalazi se na Spicbergenu, najvećem ostrvu arhipelaga, a stanovnici, koji u proseku tamo borave sedam godina, dolaze iz čak 53 različite zemlje.
Grad je osnovan 1906. godine, sa glavnom delatnošću vadenja uglja. Iako se nalazi u Arktičkom krugu, Longyearbyen deluje kao svaki drugi grad sa aerodromom, prodavnicama, tri hotela i čak univerzitetom.
Zanimljivost koja privlači pažnju jeste činjenica da je u Longyearbyenu „zabranjeno umreti“ od 1950. godine. Hladnoća očuva leševe na lokalnom groblju, a čak su otkriveni i živi uzorci virusa koji je izazvao pandemiju spanskog gripa 1918. godine. Ljudi koji se približe smrti prevoze se avionom kako bi završili svoje poslednje dane.
Osim zabrane umiranja, još jedna neobična pravila uključuju zabranu držanja mačaka. S obzirom na to da je Svalbard prirodno stanište arktičkih ptica, smatra se da mačke predstavljaju pretnju ovom ekosistemu.
Longyearbyen ostaje enigmatično mesto, gde se ljudi prilagođavaju ekstremnim uslovima života, bilo da je reč o svetlu koje izostaje tokom zime ili neobičnim pravilima koja čuvaju njihov jedinstveni arktički svet.
izvor:N1
